buraya günlük muamelesi yapmamaya karar vermiştim ama zor bir kararmış meğerse. ergen moduna girmek istemiyorum ama bazen hayat kötü, insanlar kötü, her şey kötü, her şey berbat, dünya batıyor ve biz hiçbir şey yapamıyormuşuz, istesek de yapamazmışız gibi geliyor. böyle zamanlarda düşünüyorum, bakacak güzel şeyler olmasa, okuyacak güzel kitaplar olmasa, dinleyecek güzel müzikler olmasa, sevdiğim güzel yürekli insanlar olmasa (ki en nadide şey budur) herhalde yaşamanın da bir anlamı olmazdı. çünkü pek çok kişinin aksine sadece nefes alıp verebiliyor olmak bana yetmiyor, yetemiyor.
işte bu ruh halimin fon müziği:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder